Pośród zwykłych ludzi ...

Promienie słońca wdzierające się przez dziurę w ścianie oświetliły jego twarz. Ogier stanął nad nim i pociągnął za kołnierz.
-Darinio... choć raz nie mogę się spóźnić... do szkoły...-wymamrotał otwierając oczy i siadając.
Ogier zarżał mu tuż nad uchem.
-Darinio!-wrzasnął gdy włosy stanęły mu dęba.
Wyciągnął z kieszeni telefon, by sprawdzić która godzina, ale oczywiście nie działał.
-Darinio...-mruknął kładąc się znów na sianie i odwracając do konia plecami.-.. idź za mnie ciołku do szkoły... proszę...
Ogier trącił go dość mocno kopytem.
-Dobra! Już!
wstał i poklepał konia po szyi, po czym wyszedł do domu.

Zaprowadził ogiera do boksu i zaczął go czyścić.
-Popis dałeś...-mruknął.
Gdy skończył poszedł coś sobie znaleźc do ubrania.

Wstał bardzo wcześnie. Jednak na szafce nocnej znalazł kartkę od mamy.
" Jadę wcześniej do pracy. Masz zostać w domu."
-Wal się...-szepnął i przetarł oczy.
Za oknem ledwie świtało.
-Tak kurde, gdzie ty jeździsz tak wcześnie?!-szepnął.
Kei pewnie jeszcze śpi... a skoro mamy nie ma, nie pójdzie do szkoły.
Poszedł do łazienki, wziął prysznic i zmienił opatrunek. Wciągnął znoszone ciemne dżinsy i białą koszulkę z jakimś spranym nadrukiem.
Zbiegł po schodach na dół z plecakiem na ramieniu, rzucił go pod nogi stołu i dorwał się do słuchawki od telefonu stacjonarnego. Znalazł numer do firmy w której pracuje mama.
-Czy Fara Karino pojawiła się już w pracy?-zapytał, nie dając sekretarce dojść do słowa.
-Nie, bardzo mi przykro, ale pani Karino ma dzisiaj wolne.
Odłożył z trzaskiem słuchawkę.
-Nie ze mną te numery...-mruknął i zaczął przygotowywać śniadanie.
Zrób coś dla Keia, za to że nawet nie zorientował się, że miałeś wypadek.
-Dobra myśl.
Kei lubi kawę... Tak jak ja...
-Ale ja nie piję...
Wyciągnął kubek i nasypał tam trochę mielonej kawy i trzy łyżki soli. Zalał ja wodą, dolał mleka i postawił na stole, przy kanapkach. Wziął kawałek kartki i długopis.
"Musiałam wcześniej pojechać do pracy. Zrobiłam ci śniadanie, tak jak zwykle..."
I postawił przy kubku. Zapakował swoje i zarzucił plecach na ramię.
-Ałć...-syknął.
Axel rozwalił ci rower, czekamy na autobus...

z.t

Razem z resztą pokazała się przed domem .
- I co teraz ? - spytała Gideon .
- Moment - złapała powietrze-  Nienawidze was teleportować ... to wyczeruje - jęknęła .
- Choćcie ... - mruknęła .
Posłusznie rozeslzi się i każdy zaczął wchodzic innym wejściem . Dziewczyna weszła do środka i przemieniła się w czarną jak noc wilczyce o fioletowych ślepiach . Spojrzała na tadashiego i mężczyzne .

Podeszła do mężczyzny .
- Wynocha ! - warknęła w postaci wilczycy .
Mężyczna spietrał i zniknął . Wilczyca usiadła i polizała swoją łapę . Wyciągnęła z niej szkło .
- Głupota - powiedziała .

- Mam dość - jęknęła w postaci człowieka siedząc przy ścianie obok Tamary .
- No bez przesady ! - syknęła i wbiła strzykawke w ramie dziewczyny .
- Auć - jęknęła.

- Głupie dziecko - mruknęła do suzzie .
- Spadaj ! - odsyknęła .
- Tu jestem ! - krzyknęła i wstała .